Cnoty, czyli zalety, i cnoty ludzkie

Cnota tj. zaleta, jakiegoś przedmiotu jest to, co czyni go dobrym w swoim rodzaju, lub to, co sprawia, że spełnia on dobrze swoje zadanie.

Cnoty (zalety) z definicji są korzystne – choć niekoniecznie dla ich posiadaczy (kurczaki).

Według Arystotelesa cnoty ludzkie mogą mieć charakter pozamoralny i moralny. Przykładami tych pierwszych są zalety intelektualne, takie jak znajomość łaciny czy trygonometrii, a także umiejętności, takie jak szycie, jazda na nartach itp. Są to umiejętności, które możesz posiadać, ale ich nie używać albo nawet używać ich niewłaściwie. Jeżeli natomiast zdobyłeś cnoty moralne, to zawsze będziesz postępował zgodnie z nimi.

Cnoty moralne

Arystoteles twierdzi, że istnieją pewne cechy charakteru, które musimy i jesteśmy w stanie zdoby ć, aby wieść dobre życie, aby jak najlepiej wykorzystać to, co życie ma nam do zaoferowania. Nie rodzimy się z jakimś stałym, niezmiennym charakterem. Zakładamy, że w jakiejś mierze zależy od nas samych, jakie cechy charakteru w sobie wyrobimy. Te, które pomagają nam przeżyć życie jak najlepiej nazywamy cnotami, te, które nam w tym przeszkadzają nazywamy wadami. Cnoty moralne, tak zdefiniowane, są dobroczynne (wady – szkodliwe) dla tych, którzy je posiadają – mamy więc powód, aby je zdobywać i posiadać.

W jaki sposób jednak te cnoty mają umożliwić nam dobre życie? Odgrywają one bowiem decydującą rolę w wyborach, których dokonujemy. Cnoty moralne umożliwiają nam właściwe rozumienie i słuszny wybór.

Jak cnoty moralne są związane z namiętnościami i rozsądkiem?

Posiadać cnotę moralną to posiadać pewien rodzaj emocjonalnej wrażliwości r, racjonalnego pragnienia.

Na dobre postępowanie składa się zarówno umiejętność właściwego odczuwania, jak i umiejętność podjęcia odpowiednich działań.

Istotne znaczenie wad i cnót moralnych dla charakteru

Istotne znaczenie pojęcia cnoty dla zrozumienia charakteru moralnego staje się oczywiste, gdy tylko zaczynamy opisywać jakieś osoby. W takim opisie przeważają cnoty lub quasi- cnoty i wady lub quasi – wady.

Nie każda możliwa do uniknięcia usterka charakteru jest wadą. Skutki nieśmiałości, niezdarności i roztargnienia są przeważnie do naprawienia. Można przedsięwziąć pewne środki ostrożności, które pozwolą nam, mimo posiadania tych usterek, dobrze działać i dobrze postępować.